Poznaj życie w Lesie Tajemnic

Naora

Tu jest przepieknie. Jest peło kwiatów i drzew. Tu od lat są śluby elfów. Słońce tu pada zawsze na młoda pare. Można tu przyjś rówież aby zrobić coś innego, jak popływać czy pomyśleć lub popatrzeć na przyrode.

Asayagi

Nedia usiadla na lące i rozmyśając zasnela.

Egelion

Egelion rozpoczął przygotowania do zbliżającego się ślubu. Po wybraniu osób najbardziej się do tego nadających, przygotowaniu odpowiednich dań oraz utworzeniu listy gości, pozostało jeszcze udekorowanie miejsca... Księżycowy Przywódca uwielbiał tego typu zajęcia - było to doskonałym zwieńczeniem jego zdolności przywódczych, dyplomatycznych i poetyckich...
Z początku nie zauważył śpiącej Nedii, lecz gdy tylko hałas częściowo ją obudził, zwrócił się:
- "Witaj! Wybacz, że przeszkadzam, ale może zechcesz mi pomóc? " - serdecznym głosem zaproponował rozespanej Elfce...
Wiedział, że sam może nie dać rady i zdawał sobie sprawę, że wszystko i tak potrzebuje „kobiecej ręki”.

Asayagi

Elfka popatrzyła na przywodce osady księżyca i uśmiechneła się promiennie.
-Oczywiście że tak.Wiec w czym moge ci pomóc??-zapytała.

Egelion

" Jak widzisz, nie wychodzi mi to najlepiej" - wskazał tym samym na rozwieszone ozdóbki, które wisiały "sucho", "bez życia" - nie wskazywały na ślubną uroczystość, tylko raczej na ponury pogrzeb... wiedział, że brakuje tu kobiecego wkładu...

Asayagi

-"a wiec o to..."-spojrzała na smętnie zwisające ozdoby i zachichotała cicho.-"...nie martw się jestem w tym specjalistką"
Elfka natychmiast zabrała się do pracy.

Egelion

Egelion spojrzał na nią wzrokiem pełnym wdzięczności, wiedział bowiem że wspólnie zrobią to najlepiej...

Naora

Kiedy tak jechałam i jechałam wkońcu go znalazłam. Zsiadłam z jednorożca i kazałam jej zostać na miejcu. Egelion był tyłem do niej więc zaszła go od tyłu. Pocała go w policzek i staneła na przeciwoko niego. I pocałowała go czule w usta.

Egelion

Egelion odwzajemnił pocałunek....[ dalsze treści dla osób powyżej 18 lat :szczerbol: ]

Naora

- Tak się ciesze, ze cię wkońcu widze. Martwiłam się o ciebie. Wszędzie cię szukałam. Choćmy już. - Powiedziałam do Egeliona. Nie zwracałam uwagi czy ktoś jest czy nie.

Egelion

"Ale...." - Egelion chciał dokończyć przygotowania dzisiaj, uznał jednak, że ponowne nadkładanie obowiązków nad swoje życie prywatne byłoby nietaktem:
"No dobrze, skoro sobie tego życzysz" - rzekł do Rakszasy
Pomyślał sobie, że swoją wdzięczność Nedii okaże później, gdy nadarzy się odpowiednia sytuacja. Tymczasowo jednak:
"Dziękuję za pomoc i do zobaczenia" - rzekł...
Wiedział, że to naprawdę niewiele, wobec tego co Nedia zrobiła dla niego, ale czas mu nie pozwalał i oboje, przynajmniej teraz, musieli zadowolić się właśnie tym...

Naora

- Choćmy do domu zrobie kolacje. - Powiedziałam z uśmiechem na twarzy tuląc sie do ramienia Egeliona. Wziełam Błykawice za szyje. I tak poszliśmy do domu. * nie ma nas tu*

Asayagi

Nedia spojrzała jak Rakszasa i Egelion odchodzą.
*No nic dokończe prace i poczekam tu aż Egelion przyjdzie po ozdoby*
Elfka rozejrzała się dookoła.Jednakże nikogo nie zauważywszy użyła troche magi osady nocy.Tak wiec ozdoby stały się najpiękniejszymi ozdobami.
* mam nadzieje że im się spodobają*
Uśmiechnela się i zasneła czekając aż egelion wróci po ozdoby.

Egelion

Gdy Egelion, wrócił Nedia spała...nie chciał jej budzić, więc... usiadł przy niej i czekał aż się ocknie...był gotów czekać chociażby całą noc...

Asayagi

Elfka powoli obudziła sie.Spojrzała przed siebie i zauwałyła Egeliona który siedział pzy niej.
-"o wiedzie że już wróciłeś.To dobrze mam juz dla ciebie ozdoby skończone.Mam nadzieje że tobie i Rakszasie sie spodobaja."-powiedziała z=wreczając ozdoby Egelionowi.