Poznaj życie w Lesie Tajemnic

Egelion

Egelion nie miał zamiaru przestać. Lecz gdy przypomniał sobie o stanie Rakszasy, przerwał.
"Odpoczywaj..." - rzekł - "Jutro porozmawiamy". Jako, że księżyc widać już było, sen przychodził łatwo. Egelion "utulił" więc swoją wybrankę i sam położył się koło niej.

Naora

Przysneła. Leżałam i pomyślałam. - " Przy Nedi to on zbyt dużo nie myślał". - Popatrzyłam na niego. Był taki niewinny. Teraz ja go pocałowałam w usta. On się zbudził. Ja nie przestawałam. Czekałam na jego reakcje.

Egelion

Egelion był zaskoczony...lecz podobnie jak Rakszasa nie przerywał. Objął ją i przytulił do siebię:
"Śpij, musisz wypoczywać" - rzekł,

Naora

- Ale ja jestem wypoczęta. Takich słów pewnie nie kierowałeś do Nedi kiedy ją całowałeś. - I pocałowałam go jeszcze mocjeni i przytuliłam się do niego tak, że twożyliśmy jedość ciał.

Egelion

Egelion leżał przy Rakszasie. Bardzo ją kochał i już nigdy nie chciał jej stracić...
" Nie rozmawiajmy o Nedii" - powiedział po jakimś czasie...

Naora

- Dobrze. - przytaknęlam, choć chciałam powiedzieć coś innego ale ugrywłam sie w język. Położyłam sie bylisko niego. A dkokładniej na jego kladce piersiowej. Było mi dobrze, a nawet bardzo dobrze.

Egelion

Delikatnie Egelion położył dłoń na głowie Rakszasy i zaczął gładzić ją po włosach:
"Odpoczywaj, jutro czeka nas pracowity dzień".

Naora

- A co się jutro wydarzyć? - spytałam zaciekawiona. - Aha chodzi ci o przygotowania do ślubu. Mysle że powinniśmy go przełożyć na następną sobote. - powiedziałam z wielkim przemysleniem.

Egelion

"Nie ma sensu czekać. Wszystko jest już gotowe, wystarczy rozesłać zaproszenia. Ja kocham Ciebie, Ty kochasz mnie.”- z entuzjazmem powiedział Egelion.
Po próbie, którą razem przebyli, był pewny swojej miłości. Nie chciał czekać, pragnął, by ich związek został zawiązany na zawsze i żeby nikt, ani nic już nigdy go nie zerwało. W marzeniach widział przyszłość: on, Rakszasa i godni następcy przywództwa Osady Księżyca.

Naora

Zasnełam z uśmiechem. Kiedy się obudziłam on spał. Nie budziłam go. Ubrałam żółta sukienke do kostek na cienkich ramiążkach specjalnie dla niego. Bardzo lubiłam tę suknie, gdyż nosiła ja też ma matka. przygotowałam śniadanie jak zwykle i położyłam kwiety. Obudziłam go lekkim pocałunkiem w usta i powiedziałam:

- Dzieńdobry kochanie - uśmiechnełam się - już rano, wstań przygotowałam śniadanie.

Egelion

Egelion obudził się.
"Jesteś ranna. Nie powinnaś się nadwyrężąć!" - powiedział

Naora

- To nie problem, a rana sie zagoiła. Zobacz. - powiedziałam z uśmiechem. - To przyjemność zrobić ci śniadanie. Robie to byś był zadowolony. - powiedziałam patrząc na niego z promiennym uśmiechem i dałam mu jeszcze raz go pocałowałam.

Egelion

Budzące się słońce oświetlało cały pokój, lecz nic nie mogło się równać z promieniującym szczęściem jego mieszkańców. Egelion widział w Rakszasie to, czego brakowało mu w niej wcześniej.
"Dziękuje...” – powiedział – „ myślałaś już o liście gości??" - zapytał z uśmiechem

Naora

- hymmmm..... Tak. - powiedziałam - przyjdą wszyscy. A chcesz żebym wykreśliła hikari? - spytałam patrząc na Egeliona.

Egelion

"Hmmm.... Zrobiła to, co zrobić powinna. Mówi się, że : Prawda kosztuje dużo, lecz wyzwala – a ty ją odkryłaś dzięki Niej. A poza tym jest „duszą towarzystwa” " - niepewnie powiedział Egelion.
Miał pewne wątpliwości, gdyż przypuszczał, że negatywnych komentarzy pod „jego kątem” będzie wiele, ale jak zwykle najwięcej będzie od Hikari. Nic jednak nie powiedział, uznał, że tak będzie lepiej.